1 - وقتی وزارت نفت ، کارمند و کارشناس معمولی برای فلان شهرستان استخدام می کند ، هزار تا شرط و شروط می گذارد: فارغ التحصیل فلان دانشگاه باشی ، رتبه کنکورت این طوری باشد ، معدلت آن طور باشد ، در آزمون این نمره را بیاوری و ... .

اتفاقاً خیلی هم خوب است و در جایی مثل نفت که زندگی 75 میلیون ایرانی بدان وابسته است حتماً باید آدم های متخصص و کاربلد بر سر کارباشند.

حالا برای وزارت نفت ، کسی را به عنوان سرپرست منصوب کرده اند که حتی صلاحیت های استخدامی یک کارمند و مهندس معمولی در نفت را ندارد.

یعنی اگر همین آقای علی آبادی ، با شرایط موجودش (منهای سن که طبیعتا از زمان استخدامش گذشته) به عنوان یک آدم عادی برای استخدام به وزارت نفت می رفت ،حتما! عکس ها و کپی شناسنامه اش که برای استخدام داده بود ، هدر می شد!

2 - علی آبادی که همه افتخارش این است که در کل عمر مدیریتی اش در شهرداری و دولت ، میلیون ها متر مربع بنای اداری و ورزشی و ... ساخته ، چرا در تخصص خودش که عمران است به کار گرفته نمی شود؟ حتماً باید بیاید جایی که هم خودش را خراب کند هم مجموعه را؟ نفت که ساختمان سازی و بنایی نیست.

3 - به نظر می رسد حالگیری از منتقدان به یکی از مولفه های ثابت رئیس جمهور در انتصاب مقامات دولتی تبدیل شده است. مثلاً اگر منتقدان ، رحیمی را فرد مناسبی برای عضویت در کابینه نمی دانند ، او را معاون اول می کند ، اگر بقایی را حتی برای سازمان گردشگری مناسب نمی دانند ، او را به معاونت اجرایی رئیس جمهور ارتقا می دهد ، اگر می گویند احمد زاده کرمانی را از استانداری بردار ، می گوید باشد ، بر می دارم ولی معاون رئیس جمهور می کنم و اخیراً هم که علی آبادی را به عنوان سرپرست وزارت نفت معرفی کرده است ، کسی که نه در افکار عمومی جایگاه مناسبی دارد و نه مجلس او را برای وزارت می پسندد و حتی یک بار هم در جریان معرفی او به عنوان وزیر نیرو ، مجلس به او رأی اعتماد نداد.

احتمالاً آقای رئیس جمهور این با این گزاره موافق است که شایسته سالاری در انتصاب ها بهتر است حالگیری های سیاسی است.

بعد از تحریر:

1 - خدابیامرز مصدق فکرش را هم نمی کرد که سال ها بعد از ملی شدن صنعت نفت ، علی آبادی نامی بشود وزیر نفت مملکت! بنده خدا استخوان هایش احتمالا دارد در گور می لرزد.

2 - در یکی از خبرها نوشته بودیم: علی آبادی رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس سابق شیلات بود وحالا شده است سرپرست وزارت نفت! و پرسیده بودیم بالاخره تخصص ایشان چیست و این سه مقوله چه ربطی به هم دارند؟

یکی از کاربران عصرایران کامنت گذاشته بود: ربطش این است که با پول نفت ، ورزش می کنیم و بعدش هم می ریم ماهیگیری.

یکی دیگر هم ربط نفت و شیلات را این طوری نوشته بود: نفت رو  استخراج می کنی بعد اونو می ریزی توی دریا . بعد جانورای دریایی می میرن و در عمق دریا ته نشست می شن و دوباره میلیاردها سال دیگه   همون ها تبدیل به نفت می شن بعد یکی دیگه از نسل همین آقا می یاد می شه سرپرست وزارت نفت و دوباره اون رو استخراج می کنه و... !
خلاصه مثل این که انتصاب علی آبادی اگر هیچ خیری نداشت ، لااقل خوبی اش این بود که انبساط خاطری برای بعضی از هموطنان باعث شده است!

3 - یکی از دوستان برای سرزنش کسی که همیشه اشتباه و خطا می کرد، می گفت: یه بار شد یه کاری بکنی سرکوفت نخوری؟!